Chapter three

*Perspektywa Harry'ego*

Wszedłem do domu głośno zamykając drzwi, zdjąłem buty i ruszyłem prosto do swojego pokoju, jednak po drodze zostałem zatrzymany przez Louisa.
- Co jest, Harry ? - spojrzał na mnie z zainteresowaniem.
- Spotkałem ją. - powiedziałem i odwracając się na pięcie wszedłem szybko do pokoju.
Chwilę po mnie wszedł też Louis z Niall'em.
Rzuciłem się na łóżko i przykryłem głowę poduszką.
Usiedli obok mnie, jeden z jednej strony drugi z drugiej.
- Rozmawialiście ? - spytał Niall z nadzieją w głosie, im tez jej brakuje.
- Tak, chciała bym jej wybaczył, powiedziała że to przez jej rodziców, że ją wpakowali samochód i odcięli od świata. - mówiłem a z moich oczu powoli wyłaniały się łzy.
- Ale pamiętasz jacy byli jej rodzice, Harry a może ona mówi prawdę, może powinieneś jej zaufać, wybaczyć ? - Niall mówił tak jakby było to takie proste.
- Ty na prawdę sądzisz że ja nie chcę tego zrobić ? - Podniosłem się z łóżka i spojrzałem Niall'owi prosto w oczy - Oczywiście że chcę ! Chcę znów mieć ją koło siebie.... Ale nie potrafię Niall, nie jestem do tego zdolny...
- Gdybyś na prawdę chciał wybaczyłbyś jej to, to nie była jej wina, przecież wiesz to ! Ty to wiesz i my to wiemy. Harry widzimy codziennie jak bardzo ci jej brakuje, daj jej szanse... Zrób to dla nas, dla siebie...
Zanim zdążyłem mu odpowiedzieć wraz z Louisem wyszedł z pokoju, zostawiając mnie samego.

*Perspektywa Grace*

- Trzymam za was kciuki - powiedział Justin wychodząc.
- Jeszcze raz wielkie dzięki, trzymaj się Jus.
- Wzajemnie Grace, wzajemnie. - zamknęłam drzwi i zsunęłam się po nich w dół, chowając głowę w dłoniach.
- Mamo, Justin mówił ze jak psyjdzies to pojdemy na spatelek, odźmy ! - mała złapała mnie za rękę i próbowała podnieść mnie z podłogi, cicho się zaśmiałam i wstałam.
Ubrałyśmy się i wyszłyśmy na świeże powietrze, chodziłyśmy spacerkiem po parku, karmiłyśmy kaczki i gołębie.
- Cześć Grace, kupę czasu cię nie widziałem ! - usłyszałam wesoły głos za sobą, odwróciłam się raptownie a w moje oczy rzuciły się idealnie niebieskie oczy i blond czupryna.
- Hej Niall ! - przytuliliśmy się.
- Gdzieś ty się podziewała ? - spytał, ale po jego oczach mogłam dostrzec że Harry już mu powiedział o naszym spotkaniu.
- Mieszkałam w Paryżu przez jakiś czas. - posłałam mu lekki uśmiech.
- Mamo co to sa pan, s którym rosmawias ?
Przełknęłam głośno ślinę, jestem pewna że nawet Niall to słyszał.
- Jestem Niall, wujek Niall - podał rękę małej, a ja spojrzałam na niego zdezorientowana.
Mała uśmiechnęła się i pobiegła dalej karmić ptaki.
- Masz córkę - spojrzeliśmy sobie w oczy i mogłam przysiąc że zaczął wszystko układać w kupę - ty i Harry macie córkę. - na jego słowa łzy z oczu mi poleciały, on widząc to przytulił mnie. - Nie płacz Grace, nie powiem Harry'emu tak długo jak będziesz chciała. Ale obiecaj że nigdy już go nie zostawisz. - głaskał mnie jedną ręką po plecach, drugą po głowie.
- Niall ja nie chciałam tego ukrywać, oni mnie zabrali zanim się dowiedziałam, nie miałam jak poinformować jego albo was, tak bardzo tego żałuję, nie wiem jak mam o tym powiedzieć Harry'emu ale koszmarnie się boję że nie będzie chciał być jej ojcem. A ona, ona nie mówi o niczym innym niż o nim, pokazywałam jej jego zdjęcia, jestem prawie pewna że gdyby go zobaczyła moja tajemnica wyszła by na jaw... - zaciągnęłam się powietrzem aby dokończyć - najpierw chciałabym żeby wybaczył mi a potem dopiero jej.
- Ej jeszcze wszystko się ułoży ! Wpadnij do nas jutro okej ? - spytał łapiąc moje ręce.
Kiwnęłam lekko głową.
- Niall, proszę niemów o niej nikomu, dobra ? - spytałam o to przy naszym pożegnaniu.
- Oczywiście mała ! Do zobaczenia jutro, pa Rose ! - pocałował mnie w polika i poszedł w swoją stronę.

Już nie tylko Justin wiedział, wiedział tez Niall... ale najważniejsze było to że ufałam im jak nikomu innemu... nie licząc Harry'ego....
_________________________________________
Wiem że ciągle niszczę wasze wymagania i wyobrażenia, ale nie jestem zbyt dobra w początkach opowiadań, mam nadzieję że za niedługo poprawię się ! <3 

Czytasz = Komentujesz ! <3